Wat moet je toch steeds op Bali?
08 okt. 2014
🇮🇩
vanuit Indonesië
Ja wat heb ik ermee. Nu ik er vaker kom (nog steeds blij dat het allemaal kàn) wordt het alleen maar leuker, je kent meer mensen, leert meer vande cultuur en je kunt je steeds beter zelfstandig
redden.
Eigenlijk is er voor iedereen wel een versie van Bali, want echt niet alleen strand en tempels. Bali op maat voor:
- de low budget rugzaktoeristen, veel jongeren, die omdat het zo goedkoop is zich laten vervoeren in de bemo's en vaak in de middleof nowhere worden afgezet bijvoorbeeld. ????Ze weten danniet dat als je scherp onderhandelt je voor iets meer in een taxi of opmotorcycle precies op de goede plek komt enop tijd, vooral in die hitte! Maar het is een sport voor henom zoveel mogelijk te lijden en alles te doen wat in de Lonely Planet staat.
- de yoga types, low budget of in retreats. Jaja ook deel van mijn Bali, maar mijn Bali komt straks) ????. Ze eten gezond, rauw , ontslakken, gaan naar de Ayurvedische arts enz. (zo erg is het bij mij dus niet)
- de middelbare echtparen van elke nationaliteit, ze maken vaak een rondreis, van alles wat, en hebben altijd grappig commentaar op voeding, gebruiken enz..( wat de boer niet kent) ze zijn vaak in groepen, hebben veel lol met elkaar en genieten echt.
-
de expats. Die deel ik graag onder in de lanterfanters : interessant doen, weten meer over Bali dan de Balinezen ( vinden ze)maar geen reet uitvoeren,éndegenen die serieus iets
van hun verblijf hier proberen temaken in harmonie met hun omgeving en zelf de lokale bevolking helpen. Voorbeeld van de eerste: laat ik haar Charley noemen.
Zij kwam binnen in het restaurantmet een groep aanhangers, NL en FR.(toch fijn dat ik alle gesprekken kan afluisteren) Het hoogste woord over Amed, wat wel leuk en niet etc. Ze zag er uit als een combi van hippie en regelmatige reiziger (oeps ik moet gaan oppassen) ze vertelde en passant dat ze in NL een uitkering had, maar toen moest ze vervangend werk doen en tja, ik wil best werken hoor, maar...) Ik ben toen m'n eten op was maarsnel gaan afrekenen om het niet meer aan te horen. Ben dan ook te laf om een opmerking te maken; Maarja wat bereik je ermee?Wayan de restaurantbazin (later meer over haar) vroeg of ik nu al weg moest? Sorry no chance to talk to you 2 day!!!
Dan het voorbeeld van een andere: Laat ik haar Ada noemen. Ik heb haar al een paar keer ontmoet en het klikt! Het feit dat ze hier woont komt eigenlijk door haar man, ze hebben een mooi huis aan het strand. Maar ze woont hier niet om de hele dag op het strand te liggen (veel te heet trouwens) en besloot om een project te starten voor de lokale bevolking. Ook de stafkomt uit de lokale bevolking, die ze regelmatig coacht. Want die moeten het uiteindelijk gaan doen.Ze spreekt de taal, weet precies haar weg hier met de andere expats en delokale bevolking. Ze weet haar sponsors tevinden.Kent de instanties, de bureaucratie en de korruptieénneemt ook tijd voor zichzelf want anders brand je op. Fijn je ontmoet te hebben "Ada"! Tot ziens. - Dan heb je natuurlijk ook nog the rich and the famous die allemaal een huis op Bali hebben, maar die ken ik niet, en de Balinezen kan het ook niet schelen: (who the hell is Julia Roberts en waarom moet ze zonodig in een helikopter op het voetbalveldje in Ubud landen voor een filmopname. Traffic jam all day!! (dat is nu een van de grootste ergenissen)
- de feestbeesten en surfersop het strand: behoeft geen nadere uitleg. Gelukkig alleen in het Zuiden (Kuta) , en in een latere levensfase de stellen die genieten van hun welverdiende vakantie.
- Later toegevoegd deze, na een bezoek aan mijn tandarts en gesprekje over Bali, haha: de luxe resort/spa toeristen. Geen nadere uitleg nodig.
-
Mijn Bali. Ik denk dan het eerst aan Munduk, het bergdorp waar ik verliefd op ben geworden, en dan hiken en leuke gesprekken met Putu (ook later meer) . Ook Amed, Lipah, het
strand waar de staf je herkent als je terugkomt, en Robby de beachboy die mij goed heeft leren snorkelen. natuurlijk ook Ubud, druk kunstenaars en arts & craftplaatsje. Veel winkeltjes,
leuke livemuziek s'avonds uit de cafés, vooral goed in muziek uit 60-70-80 ies. Woonplaats van Wayan, tourguide en chauffeur die mij (en ons, ook met vriendinman zoon en schoondochter in z'n
auto gezeten.) heel veel over de cultuur vertelt. De ceremonies, de geschiedenis,het dagelijkse harde leven om het hoofd boven water te houden, en good karma! Trouwens de Balinezen heten
allereerst Wayan, Made, Nyomen, Ketut ( als 1e, 2e etc geborene, M/V) daarnaast een persoonlijke naam.
Ubud waar ik als een van de weinigen fietsend doorheen ging; voelt heel onafhankelijk! En natuurlijk van het jaarlijkse Writers en Readersfestival. Ook de Yogabarn! (koop een 10 rittenkaart en je bent goedkoper uit dan in een yogaretreat!) En lastbut not least het "Hollandse strand" Sanur.Dat was mijn Bali? NEE! Eerst even met de beide benen weer op,de grond! Bali is ook vol plastic, illegale stortplaatsen, echte armoede (in het noorden) , steeds meer volgebouwde rijstvelden, grote projectontwikkelaars. Ook de uitlaatgassen en het stof (veel mondkapjes) en de hitte juist als je even snel iets nuttigs wil doen. Alhoewel het eiland niet groot is, ben je toch vaak lang onderweg ; 4 uur even naar de hoofdstad, want het schiet niet op door het verkeer, auto's trucks en bussen, en vooral de motorcycles die overal tussendoor rijden. Niet keep yourlane hier! Ik ga ook nooit zelf het verkeer in, behalve in Ubud op de fiets. De mensen ondergaan het lijdzaam, ook als ze er niet door kunnen van de 'ceremoniepolitie' bij ceremonies wordt de weg bewaakt door mannen in traditionele kledij met walkie talkies.Maar als je de rust zoekt kun je die vinden! ( Sidemen, Munduk en de dorpen in het midden)
Wat is dan wel mijn Bali?Er is altijd die X factor, een combinatie van geuren, geluiden, klimaat, gevoel en iets ongrijpbaars. Geldt overigens vooral voor vrouwen!! ;-)
De Australische Robyn Davidson beschreef haar reis met dromedarissen door de woestijn in een boek (onlangs verfilmd) het gevoel dat je in die verlatenheid krijgt dat alles een is, dat er geen
tijd en plaats meer is, jouw lichaam een geheel is met je omgeving. Zo ver wil ik nu niet gaan maar als ik reis en op bepaalde plekken ben kan ik ook door zoiets overvallen worden, of het nu op
het St Pietersplein in Rome op een bepaalde plek zit, of voor het Tamblinggan meer in Noord Bali met een kopje Bali kopi of bij de rivier in Suriname in ons hutje: Overigens: onzetuin in
Frankrijk is ook zo'n plek met het uitzichten sommige plekjes in Amsterdam: dus zo ver hoef je helemaal niet te gaan!
8-10-2014 In het vliegtuig terug na 4 uurtjes slaap!!
PS in vliegtuig voor landing prachtig instructiefilmpje door Schiphol! wat zijn we toch een orderlijk landje.
Reacties
Reacties
09 okt. 2014, 14:38
Ja, 'the real Balie' is bijzonder, de 'X-factor, de aantrekkingskracht! Prachtig omschreven, en zo herkenbaar!
09 okt. 2014, 15:32
Dank!
{{ reactie.post_date.date | formatDate('DD MMM YYYY HH:mm') }}
Reageer
Laat een reactie achter!
De volgende fout is opgetreden
- {{ error }}
Je reactie is opgeslagen!