Munduk, een rustig bergdorpje voor natuurliefhebbers
08 okt. 2014
🇮🇩
vanuit Indonesië
Munduk 25-09-2014
Ondanks dat de bouw van het 'panorama restaurant' nog in volle gang was, Rene en ikconstateerden dat al in februari, besloot ik toch naar Melanting Cottages te gaan. Het is een mooi plekje, en
Putu, de hiking gids werkt daar als manager; wel zo makkelijk.
Toen Wayan en ik aankwamen had Putu hoog bezoek; een afvaardiging van de belastingdienst van maar liefst ruim20 personen (!)om alles te 'checken' papierwerk, de bouw etc. Hij vertelde later dat ze
meteen geld wilden zien. Hij gaf ze te verstaan dat ze koffie konden krijgen en dat hij persoonlijk naar het bureau zou komen om verder alles te regelen. Hoezo corruptie? Ik kende Putu al van twee
jaar geleden, een voormalig journalist die in Jakarta heeft gewerkt als misdaad en politiek verslaggever. Hij zocht de rust van z'n geboorteplaats weer op, en is happy met zijn grote passie:
fotografie. Hij droomt van een rustig huisje in de bergen. Hij houdt van heavy metal, haha, en is nu echt iemand die helemaal in balans is.
Typisch Bali en wel meer landen denk ik: gewoon door de bouwplaats naar je chalet lopen; tussen de bouwvakkers die zagen, metselen etc, vooral ook zonder helm. Trappen zonder leuning, overal
spullen. De hotelstaf deed wel z'n best om de doorgang zo goed mogelijk open te houden. En lichtjes ophangen ;-)
Behoorlijk koud was het na zonsondergang.Harde wind, 2 dekens nodig, 2 laagjes aan.
De tweede dag had ik een dagtrekking afgesproken: 9.00 vertrek, 17.00 weer thuis, met regelmatig eet en drinkpauzes. Ik heb een geweldige dag gehad, op de heenweg over de bergen, op en af, ik denk
op zo'n 1500 m hoogte? ( nog checken) , mandarijnenbomen en hortensiakwekerijen; echt!toen naar het meer. Niks toeristisch, een kleine warungvoor koffie, een schoolklas op schoolkamp. Wel heel,
gedisciplineerd , de juf met de megafoon en iedereen in het gelid haha. Leuk gesprek met een van de begeleidsters, ze kwamen uit Ubud, het meisje werkte daar in een restaurant en sprak goed Engels.
Leuk gesproken over het milieu, yoga, de drukte in Ubud etc. Ik heb haar nog gewezen op de gratis yogalessen in de Yogabarn, mijn stek.
Lunch bij hokje waar enkele vrouwen en kinderen en beesten omheen zaten. Een warungkon je het niet noemen.Lekkere eindelijk pittige gado gado gegeten, uitkijkend over het meer en zwaaien naar de
kindertjes. Daar kan geen resort tegenop, zei ik tegen Putu, hoe je daar rustig van wordt! ( voor zover ik dat al niet was) en... Geen Bali Belly ( diarree )
Door langs een tempel, tussen de koeien, naar het bos en terug steeds maar naarbeneden en naar beneden..m'n moeheid bestreden met een kopje soto ( kippensoep) bij weer zo'n aardige dame langs de
weg ( wederom geen Bali Belly) daar knapte ik van op, laatste stukje door het kruidnagelgebied , en..eindpunt: cola!
Nog steeds pittige wind s'avonds, ik denk meer dan 4! De vorige avond stroomstoring zelfs. Ik achterop bij Putu naar restaurant door aardedonker Munduk ( zonder helm, want 'toch geen politie hier',
no need!) eten bij kaarslicht, en mensen hadden een vuur gemaakt. Ook wel weer speciaal. Na een uur deed alles het weer.
En dan die speciale geur daar, groen, kruidnagelen en bloemen, de zoetige geur van de rijst en de wierook.nergens anders!!
Reacties
{{ reactie.post_date.date | formatDate('DD MMM YYYY HH:mm') }}
Reageer
Laat een reactie achter!
De volgende fout is opgetreden
- {{ error }}
Je reactie is opgeslagen!