En...mijn maandje zit er alweer op! Weer terug in Amsterdam schrijf ik mijn laatse blogje over Cambodja. Mijn laatste? Ik weet het nu nog niet. Voor nu: met veel plezier terugkijken op alle ervaringen.

Mijn laatste woord Engels in Cambodja was: finiiiish! Heel grappig, want ook de leerlingen (en wij de vrijwilligers dus als grapje) zeggen het om de haverklap. "Checha (teacher)...finiiish!" Na alle opdrachtjes zo snel mogelijk 'finish' zeggen dus. Op het vliegveld van Siem Reap liep ik een beetje verloren rond met mijn lege bagagekarretje. Ik had al ingecheckt en zocht een plek waar ik mijn kar weer kon terugzetten. Een beetje kattige vliegveldmedewerkster kwam al naar me toe: "No lorries to the gates!!" Dus ik in mijn beste Engels dat ik die niet meer nodig had en of ze wist waar ik hem moest neerzetten. Ze begreep dat duidelijk niet en herhaalde en paar keer " No lorries..." Ten einde raad riep ik dus maar ' finiiiish!!' wijzend op mijn karretje. Toen brak haar lach door en moest ik ook lachen omdat het nu duidelijk was. Ze klopte me vriendschappelijk op de arm en nam mijn karretje mee.

Mijn laatste weekje met de kids liep heel goed, inderdaad ik had ze beter leren kennen en zij mij. Het ging ook meer vanzelf, en het was vertrouwder. De laatste les dag (met filmpjes en een voorleesboek) liep goed, zelfs toen ik in moest vallen voor de Khmer (Cambodjaans) les en de les Social values (omgaan met elkaar). Natuurlijk deed ik mijn eigen programma daar. Wel leuk dat een meisje iets op het bord ging schrijven waarin ik Celcius, Fahrenheit herkende, dus ging ze me de formules uitleggen om het om te rekenen. Volgens mij is het wiskundeniveau prima! Nog gepraat met de staff ( de Cambodjaanse leraren), beetje opgeruimd en: Goodbye! Ik heb een geweldige tijd gehad...ook al was het kort en begon het net heel natuurlijk te gaan. Ik kreeg nog een hele lieve kaart waar iedereen van de staff iets had opgeschreven.
Ik verwachtte geen 'grote' resultaten van mijn maandje maar hoop toch dat ik ze iets heb meegegeven. Ik merkte dat het voorlezen en praten over verhalen goed werkte! Dat is ook mijn beroep natuurlijk. Misschien een leesbevorderingsprogramma de volgende keer? Heel goed voor de taalontwikkeling! De kleine dingen blijven me bij: een leuke tekening, een grapje, het geconcentreerd kijken naar de filmpjes (Tom and Jerry). Het zag er zo lief uit; dat was echt een fotomomentje geweest

Mijn laatste dagje lekker door Siem Reap gefietst, beetje shoppen, lekker geluncht, (het lijkt Amsterdam wel! ) s'Avonds het verlate Sinterklaas dobbelspel met de vrijwilligers, heel hilarisch.
De volgende dag weggebracht door de onvolprezen mister Dee, de aardige tuktuk driver. Nog even gezwaaid naar de vriendelijke mevrouw van het winkeltje op de hoek, Zelfs mijn laatste ritje probeerde Mr Dee nog leuker te maken dan over de 'snelweg' naar het vliegveld. De vluchten verliepen goed, en...volgens mij ben ik al door de jetlag heengeslapen.
Dag Cambodja! Lieve mensen met de glimlach die ook keihard NEE kan betekenen. Die altijd lopen te zingen en die nooit meteen op gang komen, maar juist als je niet blijft wachten op resultaat gewoon keihard gaan werken. Misschien tot ziens!