I like foodball and my favorite foot is egg
Dan dus mijn eerste werkdagen, en het vloog voorbij. Wekker op 6.30, om 7.30 opgehaald door de tuktuk om ongeveer 12 minuten te hobbelen op meest onverharde wegen. Ook Laura(coordinator, ze woont hier) en Liewe en de cambodjaanse kok die we ophalen bij de markt, ze staat dan klaar met de ingredienten voor de lunch van die middag, . rijden mee.
Het Pure DreamCentre is een centrum voor naschoolse opvang voord de armste kinderen, waar ze extra lessen krijgen in Engels, wiskunde, sport, sociale omgang ed. Deze week loop ik nog mee met Liewe, en dramadocente. Zij geeft vooral spelopdrachten, wat ze erg moeilijk vinden. Vrije expressie is raar, maar ik vond het top wat ze nog bereikt heeft. Zo heb ik vandaag als een kikker rondgesprongen, en als een aap geschreeuwd: vermoeiend met de warmte! Ieder z'n vak haha.
Soms kunnen we ook in de tuintjes werken, ze weten zelf beter wat onkruid is en wat niet. Gisteren kwamen er twee ongenode gasten: het hek stond open en de koeien die hier gewoon rondlopen kwamen binnen voor de tuin. Iedereen rent dan de klas uit om ze weg te jagen.
De niveau's verschillen enorm, en we hebben geen weet van de omstandigheden (agressie, misbruik?, verwaarlozing) thuis. Er is hier ook een lokale social worker die vaak met de kinderen praat; als je merkt dat er een niet mee doet en zegt dat ze buikpijn heeft bijvoorbeeld.
We beginnen met tandenpoetsen, soms tshirts wassen, dat doen ze zelf. Daarna is de workshop 3 groepen voor de pauze en drie erna, als er genoeg kinderen zijn. De groepen zijn ingedeeld in niveaus, niet in leeftijd. Want dat is niet te schatten. Door ondervoeding zijn ze vaak heel klein.
Ik heb ook 2 kleine monnikjes in een groep: die mogen niet met alles meedoen maar ik hoorde dat ze graag Engels willen leren. Ik ga dus Engelse les geven met een creatieve afsluiting. Dat gaat als volgt: "My favorite color is green, what is your favorite color? My favorite color is yellow. Is that right??? No! That is wrong (duim naar beneden) My favorite color is red. That is right (duim omhoog) etc. veel herhalen en op bord schrijven. De namen onthouden is nu een van m'n grootste problelem.
We lunchen met de kinderen samen. Wij scheppen de groenteprut op; het eerste portie moeten ze opeten, daarna vrij. En rijst natuurlijk. Ze ruimen zelf af, en er is een rooster voor de tafel schoonmaken met en vieze lap :-(
In de middag over het algemeen geen groepen maar werken aan mijn bibliotheekopdracht .
De kinderen zijn erg nieuwschierig: do you have a baby?, do you have a boyfriend? Ik heb van tevoren even een fotoboekje samengesteld; daar heb ik mezelf mee voorgesteld. My son, he is very tall ed..
Vanavond weer uit eten met de dames, gisteren met de yogaliefhebbers nog naar yooga met gezond diner geweest in het Peace Cafe (whatelse) Fijne les!
Vannacht kon ik absoluut niet slapen (nog jetlag?) maar was vanmorgen best fris eigenlijk.
Fietsen in de donkere stukjes valt ook mee, we gaan het straks weer beleven met de dames, het zijn leuke meiden alhoewel de meesten jonger zijn dan Floyd haha. (NL, DUI, Zwitsers, Noors, Fra/DU) en het verschil in leeftijd en achtergrond is groot, van pas van school en spontaan, tot serieus met psychologiestudie afgerond, tot zeer gedreven Verder is hun Engels ook wel verschillend, maar dat van mij is natuurlijk ook niet vlekkeloos...
Grappig: de educator van mijn project heet Jyoti en is een belgische/indiase. De meisjes op het project vroegen of ik haar moeder was haha. Ze zet een foto van "moeder en dochter" op facebook.
Geen foto's van het project , dat mag niet ivm child protection policy. Hier wel de website:
http://www.puredreamcentre.nl, daar zie je ook alles!
To be continued!
Cambodja, Siem Reap: eerst een weekend om te wennen
Goed idee achteraf denk ik om donderdag te gaan vliegen en vrijdag aan te komen. Zo was ik vrijdag behoorlijk dizzy, maar na een powernap van 15 min ging het een stuk beter. De vluchten zijn goed verlopen; zo kom je nog eens in HongKong, weliswaar alleen op het enorme vliegveld. Ik was een beetje aan het stressen omdat ik maar ruim een uur overstap tijd had. Maar alles verliep goed; ik stond gelukkig vooraan bij de bagage safetycheck, en heb daarna letterlijk een sprintje getrokken. Bleek dat we ook nog in een bus moesten naar de gates, maar was ruim op tijd aanwezig. Aanrader Cathay Pacific en dochter Dragonair, Vooral om het mooie touchscreen schermpje voor je.
Afgehaald met tuktuk (is hier een karretje getrokken door een motorfiets) en naar het guesthouse gebracht. Hier wonen ongeveer 20 vrijwilligers van diverse projecten, bijna allemaal meiden van rond de 20-25, en allemal blond :-). Maar als je iets beter uitgeslapen bent de dag erna blijken ze toch allemaal heel verschillend; leuke meiden. En ze nemen deze oude dame ook op sleeptouw uit eten op de fiets zonder licht op de deels onverlichte wegen. Gelukkig zaklantaarn bij me.
Vanavond nog even gesproken met Frans/Duits meisje van 18, het is haar eerste trip alleen, en alles is voor het eerst. Ook bijv.met eigen budget omgaan. Hierna gaat ze nog door Azie reizen en stippelt een reis uit voor haar vrienden in Vietnam. Dapper! zei ik tegen haar.
Gesproken met de coordinatotr van het project over wat me te wachten staat. Het schijnt niet voor te stellen te zijn hoe de kinderen hier zijn wat betreft gedrag en niveau. Ze komen uit arme gezinnen met vaak een geschiedenis van huiselijk geweld e.a. Ik ga in het door het Pure project gefinancieerde centrum voor naschoolse opvang Engelse les geven en informatiepaketten voor werkstukken samenstellen. http://www.puredreamcentre.nl. Ik ben geen hulpverlenen; ik ben hier echt als de teacher, mag ook geen emotionele band opbouwen, maar je weet natuurlijk niet wat je zoal tegenkomt: ik heb er zin in, en ben heel benieuwd!
Terwijl ik dit schrijf valt de tropische regen; maar ik zit droog op de open veranda van het guesthouse, op een 'geleende' stoel. Even tijd voor mezelf :-). Er is ook een chill plek, en af en toe ook gezellig om even met de meiden te praten.
Vandaag als toerist door Siem Reap gelopen door zo'n lekker Aziatisch marktje, met alle stands hetzelfde . Ook het Yoga cafe al ontdekt. :-) ,met yogalessen. Ja hoor de Angkor Wat komt natuurlijk ook nog! Misschien vrijdag? Even kijken hoeveel tijd ik nog nodig heb om lessen voor te bereiden. Deze week loop ik nog samen met Liewe,dramadocente uit NL.
Morgen ga ik mee naar de Butterfly farm, de ladies vroegen of ik meeging. Lijkt me prima.
Overigens prima kamertje, 1 persoons (voor mij als oudere...) met douche en toilet gedeeld. Lekker groot bed.
to be continued...
Begin onderaan te lezen!
Hallo, laatste blogje; alleen maar om te zeggen dat je onderaan moet beginnen met lezen! Dus helemaal naar beneden scrollen.
Veel leesplezier!
Lidwien
Laatste over Bali: Sanur, Zandvoort aan Zee
Sanur, Zandvoort in Azië
De Ubud vibe!
Velen vinden het er te druk, maar Ubud heeft het voor mij. Vooral nu ik zelf overal heen kan op de fiets tegen het verkeer in. De auto's wijken netjes voor me uit, en als het te link wordt ga ik even op de stoep.
Een speciale vermelding verdient het hotel waar ik als ik alleen ben , of toendie keermet vriendin, heen ga. Nee, het hotel verdient geen eervolle vermelding: en doet de naam White House Hotel geen eer aan, haha het lijkt wel een grap. De paviljoens (huisjes) zijn gebouwd in '90 en daarna is er GEEN onderhoud meer geweest. De baas (dikke Made, soort mafia vlgs mij) gebruikt zijn geld om alsmaar uit te breiden, maar dan half af te maken, plus voor zijn andere duistere zaakjes. Maar ik had een huisje voor 13 europer nacht en als je op de andere helft van het bed gaat liggen lig je best goed. Fijn dat ik naar 3 dagen vragen warm water had in de douche, maar minder fijn dat je dan levend verbrandt als je probeert te mengen. Dan maar weer koud douchen, haha. Waarom dan tot dusver nog steeds daar? Mooie tuin, mooi zwembad, en zeer bizar publiek.
Neem nu die ik The silly professor noem: een professor in taalwetenschap? uit Oostenrijk die met een Duits accent tegen ieder die z'n hoofd maar laat zien een verhandeling gaat houden over talen, Sanskriet, en wat al niet meer. Ik hoop dat hij het zelf snapt.Vorig jaar luisterde ik nog beleefd maar gelukkig herkende hij me niet meer, en stak ik alleen mijn hand op. Er waren twee Hollandse jonge stellen, overduidelijk niet geïnteresseerd in allerlei linguïstische theorieën, maar beleefd hoorden ze het allemaal aan. Overigens zijn deze man en ik de enigen die zich dus per fiets voortbewegen daar...hoezo silly?Ook in de bijeenkomsten van het schrijversfestival brengt hij de gespreksleiders tot wanhoop met zijn onbegrijpelijke monologen, verpakt als vraag.
Of een andere gast: de Nederlandse vrouw die in Bali woont en met een klein erfenisje een guesthouse boeddhistische yoga etc (ja echt allemaal)gaat opzetten. Ze heet zeg maar Anneke maar noemt zich Made. Ze heeft een jongen en man op sleeptouw die zij sponsort zoals ze zegt, en zij doen klusjes voor haar, zoals transport. Een van de mannen vertrouwde me toe dat hij dat steedswachten op haar wel erg boringvond . Maar ze spreken Nederlands haha:" prachtig allemachtig, lekker kontje en ik hou van frikandellen."
Ubud is culinair; belangrijke chefs komen hier fusionkoken.
Ubud is de leuke bands in de cafe's met 'onze' muziek.
Ubud is traffic jams in de straten
Ubud is traditie, dans ceremonies , kecak (apendans). Ik heb wel eens een theorie gelezen dat de spiritualiteit van de Balinezen (ceremonies, bidden) zich juist weer heeft verdiept met de opkomst van het toerisme. Als tegenreactie, maar ook als attractie, een soort zichzelf versterkend proces.
Ubud is yoga en spiritualiteit (in deze vorm alleen voor westerlingen)
Ubud is de Pondok Pekak Library, voor locals, toeristen en expats. Ik had erbijna een klusje gedaan, maar de person in charge werd ziek.
Ubud is de Ganesha Bookshop van Anita.
Ubud is roddel, onder locals maar ook de expats.
Ubud is volgebouwde rijstvelden, maar er zijn nog mooie plekjes!
Ubud is vooral shoppen!! Ik heb me kunnen beheersen: slechts 2 sarongs en 1 hippiebroek.
en Ubud is voor mij Yuni, een prachtige vrouw, die werkt bij Samsara Massage en Spa. Ze is vrij lang en heel slank, toataal niet popperig zoals veel Balinese vrouwen, met bijvoorbeeld ook lange voeten.Hoge jukbeenderen, en ze is sterk! Ongelofelijk. Ze herkent me elke keer.
Amed Lipah, een familiebezoek
Natuurlijk geen echte familie, maar het voelt hier zo. De vriendelijke wat oudere heren van de Pondok, Vienna Beach Hotel, de jongens op het strand, Robby mijn bodyguard als Wayan er niet is,de masseuses en even verderoponze 'gangster' van de muzikale familie van het café. Ik denk geen echte gangster maar bodybuilder met tattoos, met elke keer een andere girlfriend naast zijn vrouw.
De volgende dag vanaf de boot gesprongen, mooi tempeltje onder water gezien! En even kunnen zeilen WoW!
Op het strand staat een bord dat je het koraal met rust moet laten, maar niet iedereen houdt zich eraan. Enkele Fransen waren erop gaan staan tot grote ergenis van een zeer duidelijk aanwezige Amerikaan. Tegen wie het maar wilde horen deed hij zijn verhaal: 'ze zeiden dat het stenen warennotabene!!' Schat van een man maar je zal maar met hem getrouwd zijn, zijn vrouw was eigenlijk best laconiek geloof ik. Hij eiste alle aandacht en noemde alles 'Super Bagus! ' dus ik doopte hem maar Mister Super Bagus.
Munduk, een rustig bergdorpje voor natuurliefhebbers
Wat moet je toch steeds op Bali?
Ja wat heb ik ermee. Nu ik er vaker kom (nog steeds blij dat het allemaal kàn) wordt het alleen maar leuker, je kent meer mensen, leert meer vande cultuur en je kunt je steeds beter zelfstandig
redden.
Eigenlijk is er voor iedereen wel een versie van Bali, want echt niet alleen strand en tempels. Bali op maat voor:
- de low budget rugzaktoeristen, veel jongeren, die omdat het zo goedkoop is zich laten vervoeren in de bemo's en vaak in de middleof nowhere worden afgezet bijvoorbeeld. ????Ze weten danniet dat als je scherp onderhandelt je voor iets meer in een taxi of opmotorcycle precies op de goede plek komt enop tijd, vooral in die hitte! Maar het is een sport voor henom zoveel mogelijk te lijden en alles te doen wat in de Lonely Planet staat.
- de yoga types, low budget of in retreats. Jaja ook deel van mijn Bali, maar mijn Bali komt straks) ????. Ze eten gezond, rauw , ontslakken, gaan naar de Ayurvedische arts enz. (zo erg is het bij mij dus niet)
- de middelbare echtparen van elke nationaliteit, ze maken vaak een rondreis, van alles wat, en hebben altijd grappig commentaar op voeding, gebruiken enz..( wat de boer niet kent) ze zijn vaak in groepen, hebben veel lol met elkaar en genieten echt.
-
de expats. Die deel ik graag onder in de lanterfanters : interessant doen, weten meer over Bali dan de Balinezen ( vinden ze)maar geen reet uitvoeren,éndegenen die serieus iets
van hun verblijf hier proberen temaken in harmonie met hun omgeving en zelf de lokale bevolking helpen. Voorbeeld van de eerste: laat ik haar Charley noemen.
Zij kwam binnen in het restaurantmet een groep aanhangers, NL en FR.(toch fijn dat ik alle gesprekken kan afluisteren) Het hoogste woord over Amed, wat wel leuk en niet etc. Ze zag er uit als een combi van hippie en regelmatige reiziger (oeps ik moet gaan oppassen) ze vertelde en passant dat ze in NL een uitkering had, maar toen moest ze vervangend werk doen en tja, ik wil best werken hoor, maar...) Ik ben toen m'n eten op was maarsnel gaan afrekenen om het niet meer aan te horen. Ben dan ook te laf om een opmerking te maken; Maarja wat bereik je ermee?Wayan de restaurantbazin (later meer over haar) vroeg of ik nu al weg moest? Sorry no chance to talk to you 2 day!!!
Dan het voorbeeld van een andere: Laat ik haar Ada noemen. Ik heb haar al een paar keer ontmoet en het klikt! Het feit dat ze hier woont komt eigenlijk door haar man, ze hebben een mooi huis aan het strand. Maar ze woont hier niet om de hele dag op het strand te liggen (veel te heet trouwens) en besloot om een project te starten voor de lokale bevolking. Ook de stafkomt uit de lokale bevolking, die ze regelmatig coacht. Want die moeten het uiteindelijk gaan doen.Ze spreekt de taal, weet precies haar weg hier met de andere expats en delokale bevolking. Ze weet haar sponsors tevinden.Kent de instanties, de bureaucratie en de korruptieénneemt ook tijd voor zichzelf want anders brand je op. Fijn je ontmoet te hebben "Ada"! Tot ziens. - Dan heb je natuurlijk ook nog the rich and the famous die allemaal een huis op Bali hebben, maar die ken ik niet, en de Balinezen kan het ook niet schelen: (who the hell is Julia Roberts en waarom moet ze zonodig in een helikopter op het voetbalveldje in Ubud landen voor een filmopname. Traffic jam all day!! (dat is nu een van de grootste ergenissen)
- de feestbeesten en surfersop het strand: behoeft geen nadere uitleg. Gelukkig alleen in het Zuiden (Kuta) , en in een latere levensfase de stellen die genieten van hun welverdiende vakantie.
- Later toegevoegd deze, na een bezoek aan mijn tandarts en gesprekje over Bali, haha: de luxe resort/spa toeristen. Geen nadere uitleg nodig.
-
Mijn Bali. Ik denk dan het eerst aan Munduk, het bergdorp waar ik verliefd op ben geworden, en dan hiken en leuke gesprekken met Putu (ook later meer) . Ook Amed, Lipah, het
strand waar de staf je herkent als je terugkomt, en Robby de beachboy die mij goed heeft leren snorkelen. natuurlijk ook Ubud, druk kunstenaars en arts & craftplaatsje. Veel winkeltjes,
leuke livemuziek s'avonds uit de cafés, vooral goed in muziek uit 60-70-80 ies. Woonplaats van Wayan, tourguide en chauffeur die mij (en ons, ook met vriendinman zoon en schoondochter in z'n
auto gezeten.) heel veel over de cultuur vertelt. De ceremonies, de geschiedenis,het dagelijkse harde leven om het hoofd boven water te houden, en good karma! Trouwens de Balinezen heten
allereerst Wayan, Made, Nyomen, Ketut ( als 1e, 2e etc geborene, M/V) daarnaast een persoonlijke naam.
Ubud waar ik als een van de weinigen fietsend doorheen ging; voelt heel onafhankelijk! En natuurlijk van het jaarlijkse Writers en Readersfestival. Ook de Yogabarn! (koop een 10 rittenkaart en je bent goedkoper uit dan in een yogaretreat!) En lastbut not least het "Hollandse strand" Sanur.Dat was mijn Bali? NEE! Eerst even met de beide benen weer op,de grond! Bali is ook vol plastic, illegale stortplaatsen, echte armoede (in het noorden) , steeds meer volgebouwde rijstvelden, grote projectontwikkelaars. Ook de uitlaatgassen en het stof (veel mondkapjes) en de hitte juist als je even snel iets nuttigs wil doen. Alhoewel het eiland niet groot is, ben je toch vaak lang onderweg ; 4 uur even naar de hoofdstad, want het schiet niet op door het verkeer, auto's trucks en bussen, en vooral de motorcycles die overal tussendoor rijden. Niet keep yourlane hier! Ik ga ook nooit zelf het verkeer in, behalve in Ubud op de fiets. De mensen ondergaan het lijdzaam, ook als ze er niet door kunnen van de 'ceremoniepolitie' bij ceremonies wordt de weg bewaakt door mannen in traditionele kledij met walkie talkies.Maar als je de rust zoekt kun je die vinden! ( Sidemen, Munduk en de dorpen in het midden)
PS in vliegtuig voor landing prachtig instructiefilmpje door Schiphol! wat zijn we toch een orderlijk landje.